TCP/IP protokolunu kullana bir agda her bilgisayar icin ortalama dort adet parametre tanimlamak gerekir; Ip adresi, subnet maski, default gateway adresi, Dns sunuculari adresi…
Agdaki bilgisayar sayisi arttikca bu parametrelerin bilgisayarlara girilmesi hem buyuk bir yuk getirir, hem de bu sirada bol miktarda hata yapma olasiligi dogurur. Ornegin 100 adet bilgisayarin oldugunu bir network kurduk ve ortalama 400 adet parametre girmemiz gerekiyor; buyuk ihtimalle bir cok yanlis parametre girecegiz, ip cakismalari olacak, dns cozumlemeyecek, networke erisemeyecek bir cok bilgisayar olacaktir. Bunlar icin birde Trouble Shooting yapmak gerekecek hem ekstra is gucu hemde zaman kaybi anlamina gelecektir.
Peki bu parametreleri dogru bir sekilde girmenin daha kolay bir yolu yok mu? Iste bu isin Turkcesi; Dinamik Bilgisayar Konfigurasyon Protokolu (DHCP).
DHCP, bilgisayarlara IP adresi ve subnet maski olmak uzere TCP/IP parametrelerini otomatik olarak dagitan bir protokoldur.DHCP, daha eski bir protokol olan BOOTP nin gelismisidir. BOOTP, disket surucu ya da sabit diski bulunmayan bilgisayarlarin TCP/IP konfigurasyonunu yapmak uzere gelistirilen bir protokoldu.
DHCP nasil calisir? Bir makina DHCP sunucusu olarak kurulur. Sunucuda diger bilgisayarlara dagitilacak adresler icin bir adres araligi ve bir subnet maski tanimlanir. Ayrica dns serverlar, gatewayler vs. de tanimlanir.
Simdi gelelim isin hikaye kismina bu hikayeyide uzun sure unutmayacaginiza eminim, tipki OSI de verdigim ornek gibi.
– Bilgisayarin start dugmesine bastiniz
– Bilgisayar acilmaya baslarken ortama Selam ben geldim burada bir DHCP sunucusu varmi seklinde mesaj yayimlar
– Ortamda DHCP server var ise Selam hosgeldinm ben DHCP nasil yardimci olabilirim der
– Dur bakalim der bilgisayarimiz, lafla peynir gemisi yurumez. Madem DHCP sin bir ip verde inanalim sana
– Bu agir sozler gucune gider DHCP nin al bakalim ip adresini gule gule kullan der..
– Ve artik bilgisayarimizin Layer – 3 seviyesinde uniq bir adresi vardir…
Tabi bu isin masal kismi simdi gelelim teknik bolumune…
– Istemci “Benim IP adresi, subnet maski vb. bilgileri iceren TCP/IP konfigurasyonuna ihtiyacim var. Eger ortamda bir DHCP server var ise bana TCP/IP konfigurasyon parametrelerini gondersin” anlaminda bir mesaji broadcast olarak yayimlar. Nicin broadcast cunku hem kendisinin ip adresi yok hemde DHCP sunucusunun adresini bilmiyor. Bu mesaja teknik olarak DHCP DISCOVER mesaji denir..
Mesajda Source IP adresi olarak 0.0.0.0, destination ip adresi olarak 255.255.255.255, source MAC olarak istemcinin kendi mac adresi, destination MAC olarak olarakta MAC duzeyinde Broadcast adresi olan FFFFFFFFFFFF adresini yazar.
– DHCP DISCOVER mesajini alan DHCP server kendi havuzlarini kontrol eder ve uygun bir adres bulurlarsa bu adresi bir oneri olarak istemciye gonderirler. Istemcisinin halihazirda bir ip adresi bulunmadigi icin bu mesaj da broadcast olarak yayinlanir. Bu mesaja DHCP OFFER mesaji denir.
Mesajda source ip adresi olarak DHCP sunucsunun ip adresi, hedef IP adresi olarak broadcast ip adresi olan 255.255.255.255 bulunur. Source MAC olarak DHCP serverin MAC adresi, Destination MAC olarakta istemcinin MAC adresi yer alir.
– Istemci kendisine ilk ulasan DHCP OFFER mesaajini kabul eder ve bu adresi almak istedigini gostermek icin DHCP REQUEST mesaji yayimlar. Tabii, yine broadcast olarak. Bu mesajin icerisinde adres onerisini kabul ettigi DHCP serverinda bilgisi yer alir.
– Son adim olarak adres onerisi kabul edilen DHCP sunucu, islem tamam anlamina gelen bir onay mesaji gonderir. Bu mesajada DHCP ACK mesaji denir. Istemci ancak DHCP ACK mesajini alinca TCP/IP haberlesmesine baslayabilir.
Not: Eger ortamda bir DHCP sunucusu yok ise ne olur?DHCP OFFER mesaji yayinlanmayacaktir. Bu durumda istemci IP onerisi icin 1 saniye bekler. Geri donen olmazsa DHCP DISCOVER mesajini uc kez tekrarlar (9, 13 ve 16. saniyeler artı 0 ile 1000 ms arasindaki random bir sure sonunda). Eger toplam dort mesaj sonrasinda da bir oneri alamazsa denemeden vazgecemez. Her bes dakikada bir mesaji yeniler…
No responses yet